Ortalama kitap okurlarınca az bilinen ve her zaman kıyıda köşede kalmış olsa da, bazı edebiyat eserleri tüm vuruculuğu ve etkisiyle gizli bir klasik olma özelliği taşır.
20.yy Fransız yazarı Leo Malet'nin, "Hayat Berbat," "Güneş Bize Haram" ve "Ecel Terleri" isimli üç kısa romanından oluşan "Kara Üçleme" işte böylesi kitaplardan.
Gençliğinde çeşitli anarşist gruplara karışmış ve ufak tefek geçici işlerde çalışmış olan Malet'nin en büyük özelliği, tıpkı Dostoyevski gibi bir "insan" anlatıcısı olması. Böylesi romancılar her dönem okunur, çünkü devirler değişmiş olsa da, yaşadığımız çağları "modern" ya da "post-modern" gibi sıfatlarla isimlendirirsek de, insanın içi, ruhunun derinleri hep aynıdır. Leo Malet her üç hikayede de insanın en karanlık noktalarında bir gezintiye çıkartıyor bizi. "Hayat Berbat" da bir grup radikal genç banka soyar; amaçları, parayı bir fabrikada grev yapan işçiler için kullanmaktır; ancak soygundan sonra işler değişir; çünkü paranın büyüsüne kapılan gençler kendilerini şatafatlı bir yaşantıya bırakır. Öyle ki, içlerinden birisi şüphelendikleri bir arkadaşını öldürmekten dahi çekinmez. Toplumsal bir amaç uğruna işlediklerinden mazur görülebilecek hırsızlıkları, giderek çirkinleşip yoldan çıkmalarına neden olmuştur.
"Güneş Bize Haram" ve Ecel Terleri"n de gene "yoldan çıkma" çıkma vardır. "Güneş Bize Haram" daki kahramanımız Andre bir kız uğruna kendini kaybeder, kızla iyi bir yaşantı yaşama arzusu başını her türlü belaya sokmasına neden olur; tıpkı sahte mücevher işini büyütme arzusuna kapılan "Ecel Terleri"nin Paul'ü gibi.
Leo Malet'yi keşfetmek okur için büyük bir şans olacaktır; çünkü Malet, yazarın, göz önünde olmamanın eserinin büyüklüğünden dolayı unutulmayı değil, efsane olmayı sağlayacağını düşündürtüyor insana.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder